جواب معرکه
خورشید را دوست می دارم ،زیرا نماد قدرت است ،نماد زیبایی ، درخشانی ...
ماه را دوست می دارم ،زیرا نماد آرامش است ،نماد امن بودن ،نمادسکوت ...
هر روز صبح با دیدن خورشید امیدی دوباره را می بینم که به من می گوید :برخیز! خدا روزی دیگر را هدیه داد . آن را هدر نده ;استفاده کن ، زندگی زیباست .
با دیدن خورشید امیدوار می شوم ،هر لحظه می گویم وقت داری ،هنوز زندگی می درخشد ، می خندد . خورشید که به خواب می رود و آسمان دل را تیره می کند;می ترسم . از این که آیا دیگر او را می بینم؟آیا دوباره پرتو امید را در دلم روشن می کند؟ آیا می توانم روزی دیگر بندگی خدارا بکنم ؟
دلم می گیرد. از پنجره بیرون را نگاه می کنم. قرص درخشان و سفیدی را می بینم که لکه های تیره به جذابیّت آن افزوده است. دوباره امیدوار می شوم;پرتو امید تیره تر شده ، امّا هنوز وجود دارد .آرام می شوم ، چند لحظه به ماه خیره می شوم. اما خدایا ! چرا آرامش چند لحظه پیش را ندارم ؟ آرامشی که هر لحظه با پایین رفتن خورشید کمتر و کمتر می شود، امّا از بین نمی رود، زیرا ماه آن را در دل نگه می دارد . زندگی را دوست می دارم از همان لحظه که خورشید مانند توپی آتشین و زیبا از خواب بر می خیزد تا زمانی که نور مهتابی ماه از فراخ برگ درختان می گذرد و فضا را جذاب تر می کند .
زندگی را دوست دارم با تمام سختی هایش ، بدی هایش ، آرامشش ،زیبایی اش و...
زندگی را دوست دارم با خورشیدی که هیچ گاه نتوانستم مستقیما نگاهش کنم و ماهی که از دیدن آن هیچ گاه سیر نمی شوم .
آری زندگی زیباست ای زیبا پسند....